Ministerie van Agitatie
PROFESSIONELE AMBRASMAKERIJ SINDS 1789
Auteur
Hij schreef voor P-Magazine, De Morgen, Hét Blad, De Moeial, Rekto-Verso, De Wereld Morgen, Mo-Magazine en essays die niemand koopt. Hij werkt dus maar aan een roman.
Artist
Hij volgde opleiding op de Academies van Antwerpen, Berchem en Mortsel. Hij maakt grafisch werk, video's, radio, schilderijen, beeldhouwwerk, spandoeken en rommel.
Activist
Hij neemt deel en organiseert acties in functie van het omverwerpen van het kapitalisme en de burgerlijke democratie. Maar hij doet dat thematisch en stapsgewijs.
Wat doet de Minister?
De Minister is van nature erg lui en doet zo weinig mogelijk. Om den brode geeft hij soms Nederlandse les aan anderstaligen. Soms maakt hij grafiek of helpt met mediacampagnes. Anoniem, dat spreekt.
BLIJF OP DE HOOGTE
De Minister heeft niet een Facebook-pagina maar twee. Hij wordt daar regelmatig geblokkeerd. Wil je echt op de hoogte blijven, vul dan je e-mailadres in.
Wat denkt de Minister?
Vanalles. De Minister denkt dat het kapitalisme een historische fase is die ons onvoorstelbaar veel rijkdom heeft opgeleverd. Hij denkt ook dat die fase eindig is - zoals al het menselijke eindig is - omdat het kapitalisme inherente tegenstellingen kent. En omdat het onoverkomelijke problemen veroorzaakt. Zoals de tendentiële daling van de winstvoet, de concentratie van economische en dus politieke macht in de handen van de 1% bourgeoisie, onbeperkte groei in een beperkt milieu en steeds weerkerende crises die tot oorlog leiden.
Daarom denkt de Minister dat we ons maar best voorbereiden op het postkapitalisme. De Minister denkt dat dat mogelijk is via collectieve actie van de arbeidende klasse en dat dergelijk economisch systeem gekenmerkt moet worden door verregaande politieke en economische democratie waarbij de macht zo difuus wordt als homeopathie en de meerwaarde verdeeld moet worden naar behoefte.
Politieke visie: Revolutionair Communist
Artisitieke visie: Situationisme
PROCES N° 16
Van bij aanvang van zijn activiteiten wordt de Minister van Agitatie geplaagd met processen. Wegens het beledigen van het staatshoofd, wegens aanzetten tot geweld, het kwaadwillig belemmeren van het verkeer, het beschadigen van gebouwen en kunstwerken, het toebrengen van slagen en verwondingen aan 23 Rijkswachters, de diefstal van 250 bakstenen, het aanzetten tot druggebruik, terrorisme, brandstichting, bendevorming en het verdrinken van kittens.
Vandaag wordt hij vervolgd omwille van de zeefdruk 'Bericht van de Bevolking'.
Recente artikels
20 SEPTEMBER 2018
De zaak is zonder Grond
Mei Tegenpartij erkent expliciet dat aan het zeefdrukontwerp geen gevolg is gegeven tijdens of na de staking van 2016. In dien hoofde is er geen sprake van kwaadwillig belemmeren van het verkeer noch van het beschadigen van gebouwen of andere kunstwerken aangezien er geen verkeer werd belemmerd, goedwillig noch kwaadwillig en er geen gebouwen of andere kunstwerken werden beschadigd of onbruikbaar gemaakt. Ten gronde is de aanklacht dus zonder grond. Concluant kan derhalve niet beschouwd worden als dader van feiten die niet hebben plaatsgevonden. seksualiteit. Gezien er geen feiten hebben plaatsgevonden, geen schade aan kunstwerken werd aangericht, geen personeel of reizigers werden gewond en de veiligheid in algemene zin niet in het gedrang werd gebracht, heeft tegenpartij geen schade geleden.
15 APRIL 2018
Het Woord bij de Daad II
De Minister van Agitatie wordt vervolgd op basis van drie wetsartikelen:
Art. 66: “door giften, beloften, misbruik van gezag of van macht, misdadige kuiperijen of arglistigheden, de misdaad rechtstreeks te hebben uitgelokt”
Art. 406: “kwaadwillig het verkeer op de spoorweg, de binnenwateren of op zee belemmeren door enig voorwerp dat een belemmering voor het verkeer met of voor het gebruik van vervoermiddelen uitmaakt.”
Art. 521: ″door welk middel ook, gebouwen, bruggen, dijken, straatwegen, spoorwegen, sluizen, magazijnen, werkplaatsen, loodsen, schepen, vaartuigen, vliegtuigen of andere kunstwerken geheel of ten dele te vernielen.”
10 SEPTEMBER 2018
de Stad als Podium
De sociaaldemocraten voelden zich geroepen de kunst tot bij het volk te brengen en starten ministeries van cultuur. Ze stelden een uitgebreid systeem van subsidies in, er verschenen bibliotheken en jeugdhuizen in de grote steden, theaters werden ondersteund en voor allerlei initiatieven werden middelen voorzien. Cultuur en kunst werden een beleidsdomein van de overheid, ook in de steden.
Aan die dynamiek kwam een einde met de crisis en de opkomst van het neoliberalisme. De overheid schroefde haar investeringen terug. Op hetzelfde moment ontdekte de privésector de kunst als speculatievehikel.
Het bekendste voorbeeld is wellicht Fernand Huts, eigenaar van de Katoen Natie en grootaandeelhouder van afvalverwerker Indaver. Zijn kunststichting Phoebus Foundation – met werken van Permeke, Rubens, Jordaens – is evenwel niet gevestigd in Antwerpen, maar op het kanaaleiland Jersey vanwaar aankopen beheerd worden. Om belastingtechnische redenen, aldus de miljardair. In zekere zin wordt zijn collectie gefinancierd met gemeenschapsgeld dat hij aan de gemeenschap onttrekt. .”
25 APRIL 2018
Mei '68: Kunst m'n Kloten
Mei '68 wordt onterecht voorgesteld als een plotse en onverwachte opstoot van spontaan verzet. Dat was het geenszins: er ging meer dan een decennium voorbereiding aan vooraf. Vooral in artistieke kringen werd er hardop nagedacht en gewerkt aan een opstand van de jeugd die tot dan geen specifieke positie in de samenleving innam. Niet als klasse, niet als consument, niet als subcultuur.
Volgend op de herontdekking van de geschriften van Wilhelm Reich en het sluimerende bestaan van Antonio Gramsci werd geknaagd aan de culturele hegemonie van de burgerij. Anderzijds werd systematisch gewerkt aan de verruiming van het bewustzijn en de bevrijding van de seksualiteit.
31 MAART 2018
Schuld en Vriend
In tegenstelling tot wat mensen als Bart De Wever ons voorhouden, dragen we wel degelijk een politieke en maatschappelijke verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt. Er is namelijk een causaal verband tussen ons beleid en aanslagen. Causaliteit dus, zoals in ‘oorzakelijk verband’: een feit is een gevolg van voorgaande feiten en omstandigheden.
In dit geval is het feit ‘terroristische aanslagen in Brussel’. De oorzaken en aanleidingen zijn complex en voor een aantal daarvan draagt het beleid en de samenleving als geheel verantwoordelijkheid. Er is niet één aanleiding die tot radicalisme en terreur leidt, er zijn er veel, het is een kluwen van op elkaar interagerende feiten en processen.
De Minister van Agitatie
PROFESSIONELE AMBRASMAKERIJ SINDS 1789
U vindt de Minister van Agitatie op MediaRevolt, op Twitter, via zijn Wordpress blog en steeds minder vaak op Facebook omdat hij daar gedurig geblokkeerd wordt. Iemand maakte over de Minister ook een Wikipedia pagina. Maar daar is nog werk aan.
Copyleft. Alles op deze website mag verder verspreid worden voor niet-commerciële doeleinden en mits bronvermelding.